Tulipa latifolia subsp. praecox

van de Passe, Crispijn, 1614, Hortus floridus in quo rariorum & minus vulgarium florum icones ad vivam varamq [ue] formam accuratissime delineatae et secundum quatuor anni tempora divisae exhibentur incredibili labore ac diligentia Crisp. Passaei junioris delineatae ac suum in ordinem redactae, Arnheimij: Ioannem Ianssonium : 26

XXVI . TULIPA LATIFOL. PRAECOX

PURPUREO FLORE. ALBO FLORE. FLORE EX PURPURA RUBIVENTI, ORIS ALBIS

Ex Bulbosum florum numero & Tulipa est, flos peregrinus; cuius differéntes sunt species maximâ colorum varietate luxuriantes. Maioribus ferè eadem omnibus forma est; folia eis bina aut terna, crassa, oblonga, lata, per oras subinde modicè reflexa, quæ cùm primùm erumpunt, modicè rubere vidétur, adulta verò albicant: caulis inter ea exit pedalis, aut paulo altior; cui unicus flos insidet sursum spectans, è senis foliolis, patenti profundiori & aliquátulum angustioris oris cyatho, aut inverso huius formæ pileo quodammodo similis; quie ferè inodurus est. Semen cartilaginosum, planum, in capitulis nascitur, quæ maturato semine in tres dehiscunt partes. Radix bulbosa est, à Narcissi bulbis parum distans. Hic tres flores coloribus differentes, exprimuntur; quorum primus, prupureo violæ colore, non tamen æquali, sed multâ varietate differente, vestitur, secundus frigioris omnium impatientissimus, albus est, roseis licet interdum aut purpureis lineis aut venis intercurrentibus ornetur: tertius phæaniceo ferè est colore, ad pupureum nonnhihil tendéte, unguibus ac oris albentibus spectabilis, qualem nuper in cultissimo Wolfwinckelij horto summâ delctatione vidimus.