Hoplolabis (Parilisia) subalpina (Bangerter, 1947)

Wiedeńska, Jolanta & Syratt, Maksymilian, 2021, Nowe i rzadkie w faunie Polski gatunki muchówek z rodziny sygaczowatych (Diptera Nematocera: Limoniidae). New and rare crane-flies (Diptera Nematocera: Limoniidae) for the Polish fauna, Dipteron (Oxford, England) 37 (4), pp. 423-435 : 423-435

Hoplolabis (Parilisia) subalpina (Bangerter, 1947)

MATERIAŁ: Karczmy , zarośla nad rzeką Grabią, CC 81 , 14. V.1998., 2♂♂, 4♀♀ (leg. det. A. Makrocka) ; Łask- Kolumna , zarośla na brzegach Grabi, CC 71 , 9.VII.1998., 2♂♂; 26.VIII.1998., 1♀; 11.IX.1998., 1♀ (leg. det. A. Makrocka) ; Grabno , zarośla na brzegach ujściowego odcinka Grabi, CC 50 , 26.VIII.1998. 2♀♀ (leg. det. J. Wiedeńska) ; Ligota , zarośla na brzegach rzeki Widawki, CC 50 , 26.VII.2000., 1♂ (leg. det. J. Wiedeńska) ; Pstrokonie , zarośla na brzegach Warty, poniżej ujścia Widawki, CC 51 , 28. V.2000., 1♂; (leg. det. J. Wiedeńska) ; Kampinoski Park Narodowy , Karolinów, zarośla na brzegach Kanału Łasica, DC 59, 5. VI.1984, 1♂ (leg. det. J. Wiedeńska) .

Występowanie tego zachodnio- palearktycznego gatunku odnotowano w wielu krajach Europy, ale zawsze odławiano go w pojedynczych stanowiskach i w niewielu egzemplarzach. Jego obecność stwierdzona została w Szwajcarii, Niemczech, Holandii, Szwecji, Czechach, Słowacji, Polsce, na Litwie, Białorusi, Ukrainie, w europejskiej części Rosji, Rumunii, Bułgarii oraz w Macedonii ( Oosterbroek 2021).

Savchenko (1982, 1989) sugerował, że H. (P.) subalpina jest najprawdopodobniej gatunkiem o zasięgu borealno- górskim. Późniejsze publikacje wskazują, że jest to jednak gatunek o rozleglejszym zasięgu i w większej mierze, niż przypuszczał Savchenko, związany z rejonami nizinnymi.

Także publikowany tutaj materiał pochodzi wyłącznie z pasa Nizin Środkowopolskich. Okazy wymienione w pierwszym doniesieniu o występowaniu H. (P.) subalpina w Polsce ( Wiedeńska 1993) również pochodzą z tego rejonu – złowione zostały w pobliżu ujścia rzeki Grabi do Widawki.